ارائه روشی برای تعیین نیروی وارده بر ساختمان های با سیستم جداسازی لرزه یی در ایران بر مبنای آیین نامه های ژاپن

هدف از این پژوهش، ارائه ی یک روش پیشنهادی برای تعیین نیروی وارده بر ساختمان های با سیستم جداسازی لرزه یی و طراحی آن ها در ایران است. بدین منظور آیین نامه ی طراحی ساختمان های با جداسازی لرزه یی ژاپن به عنوان مبنای روش پیشنهادی در نظر گرفته شده است. برای درنظرگرفتن شرایط ساخت گاهی و ضوابط آیین نامه یی طراحی لرزه یی ایران، پارامترهای: نوع خاک، تقسیم بندی مناطق لرزه یی، ضریب بازتاب ساختمان، طیف طراحی، زمان تناوب ساختمان ها و ضریب توزیع نیروی جانبی در ارتفاع در دو آیین نامه با یکدیگر مقایسه و نتایج این بررسی و تطبیق پارامترها در روش پیشنهادی لحاظ شده است. به منظور ارزیابی روش پیشنهادی، چند مدل سازه یی در نظر گرفته شده و نتایج حاصل از روش پیشنهادی با نتایج تحلیل های تاریخچه ی زمانی غیرخطی مقایسه شده است. نتایج تحلیل ها بیان گر تخمین مناسب و قابل اطمینان مقادیر پاسخ حاصل از روش پیشنهادی بوده است. به علاوه با توجه به نتایج، درنظرگرفتن ضرایبی برای لحاظ کردن اثرات حوزه ی نزدیک در آیین نامه ی ایران ضروری به نظر می رسد.